Zesendertigste dag naar Santiago de Compostela

11 juni 2016 - Santiago de Compostela, Spanje

Vandaag gaat het gebeuren. De laatste loop naar Santiago. De loop ging eigenlijk vrij snel. Heel gemakkelijk. Ook wel denk ik om te weten dat we er vandaag zijn en dat we daarna konden uitrusten. We hebben het op ons gemak gedaan. Een paar honderd meter afdaling, op het laatst langs industrie en wat tegen viel dat we de stad binnen kwamen over een lange brug over de snelweg. Het duurde best lang voor we bij de Kathedraal waren. We waren om half vier binnen. Iets eerder dan Sven en Isabelle. Ze hadden vertraging met het vliegtuig. Maar we moesten niet lang wachten . Ik was ontzettend blij om hun te zien. Ze bleven tot dinsdag en dat was heel leuk. We hadden een appartement midden in de oude stad. We hebben samen gezellige dagen gehad, veel gezien, gegeten en bijgekletst. De zondag hebben we onze Compostela opgehaald bij de Office. En ik ben met Isabelle naar de mis in de Kathedraal geweest. Het was een bijzondere mis, de kerk zat bomvol met veel pelgrims. Het bijzondere was dat er op het eind van de mis een groot wierookvat door de Kathedraal geslingerd werd. Voor degene die het wilden was er gelegenheid om een verzoek te doen voor de biecht. Op zich niet echt nodig want wie een pelgrimstocht doet in een Heilig jaar is automatisch van alle zonden vergeven. 

Donderdag 16 juni zijn Jan en ik naar Muxia en Finistere geweest. Uiteraard met de bus want lopen hadden we genoeg gedaan. Muxia is een vissersdorp waar volgens de legende een kerk is gesticht door de Heilige Jacobus. Dit had ermee te maken dat vanuit die plaats een stenen boot kwam vanuit de zee met daarin de maagd Maria. Het was een bijzondere plaats met een kerk pal aan de zee. 

Finistere is het officiële eindpunt van de weg naar Santiago. Dat voor de ontdekkingsreizen als "het einde van de wereld"werd beschouwd. Op de bewegwijzeringspaal zie je dus ook 0,0 km staan. Op het eind staat er een kruis. Sommige pelgrims laten daar iets achter (O.a schoenen) om symbolisch te laten zien dat hun reis klaar is zowel fysiek als geestelijk. Op het moment dat ik daar kwam was een pelgrim zijn wandelstok aan het verbranden. Uit het gesprek met hem begreep ik dat hij daar naar toegeleefd had. Hij was letterlijk zijn "sores " aan het verbranden. Hij wilde dit op die manier achter zich laten en opnieuw beginnen. Het heeft op mij een diepe indruk gemaakt toen hij dit vertelde. 

Vrijdag 17juni weer naar huis. Ik had er zin in. We hadden er zin in. Het was goed geweest. Ik kijk terug op een hele mooie loop. Veel gezien, veel meegemaakt. Een mooie reis om op terug te kijken. Achteraf wel snel gegaan maar heb er van genoten. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Riet Engelen:
    19 juni 2016
    Gefeliciteerd Marianne en ook Jan. Je hebt het toch maar mooi gedaan! Hrt zal best even wennen worden zonder lopen!
    liefs, Riet
  2. Yvonne:
    27 juni 2016
    echt super gedaan!!
    Een ervaring om nooit te vergeten!