Eenendertigste dag naar Sarria en tweeëndertigste dag naar Portomarin.

6 juni naar Sarria. We konden kiezen uit twee routes en we hebben gekozen voor de originele route over dorp Samos. Dit was wel de langste en dit hebben we gemerkt. Maar goed het was een mooie route. In Samos staat een heel groot benedictijnenklooster . Je kan hier een rondleiding krijgen maar dit hebben we niet gedaan. Achteraf maar goed ook want de route was langer dan was aangegeven in het boek. Dus was weer een lange dag die dag. Aangekomen in Sarria bleek dat het een grote stad was, groter dan verwacht.  We moesten nog eens helemaal door Sarria lopen voor onze overnachting. En dat is niet altijd een pretje als je al een hele dag op sjouw bent in de hitte.

7 juni naar Portomarin. Deze dag was weer behoorlijk klimmen en dalen. We hebben voornamelijk door bos gelopen. Op zich wel lekker koel. Wat we vooral konden merken was dat het vanaf Sarria drukker is met mensen die de laatste 100kilometer willen lopen naar Santiago. 

Als je de laatste 100 km loopt of de laatste 200km fiets kan je ook de "Compostela"  ophalen bij de Kathedraal. Ze sjouwen wel allemaal met kleine rugzakjes of geen. Ze zijn natuurlijk fris en fruitig , behoorlijk rumoerig en ze hebben er behoorlijk de pas in. Dus de rust is over . Maar goed wij doen ons ding en proberen ons er niet aan te storen. Vlak voor Portomarin hebben we nog een steile afdaling gehad tussen grote rotspartijen. Dit was behoorlijk uit kijken en voorzichtig aan doen. Portomarin is een groot dorp. Daar aangekomen moesten we de bekende trap op om in het centrum te komen. Portomarin bestond vroeger uit twee wijken; SAN Nicolas en SAN Petro, ieder aan de kant van de rivier de Mino. Deze zijn verdwenen onder het water van het stuwmeer. Wat er nu te zien is is herbouwd om de inwoners te herhuisvesten