Negenentwintigste dag naar O Cebreiro en dertigste dag naar Triacastela

4 juni naar O Cebreiro. De tocht was niet zo lang (12km) maar wel heftig. Het was een klim naar 1330 meter.  De klim ging vooral door bos en langs de rivier De Valcarce. Het eerste stuk van de tocht was door wijngaarden. Daarna begon de stevige klim. Eenmaal aangekomen in O Cebreiro zagen we dat het een heel klein dorp was, met een aantal authentieke woningen. We hebben overnacht in een kamer in een oud huis. Op zich heel leuk om mee te maken, overnachten hoog in de bergen. Er waren weinig voorzieningen, een aantal restaurantjes, slaapplekken en op een of andere manier was iedereen wel familie van elkaar ?

5 juni naar Triacastela. De tocht zou voornamelijk dalen zijn, vooral door bossen. Maar oh jeeh er zaten een stel behoorlijke klimmetjes bij. Die dag was het behoorlijk warm dus het zweet zat tot in ons onderbroek. Maar al met al een mooie tocht door de bergen. We kwamen door allerlei dorpjes en verlaten gehuchten. Hier en daar waren ze druk met vee drijven waardoor veel mierda (koeienstront) op de weg lag. Ik was natuurlijk zo in de ronde aan het schummen (Zeeuws dialect) dat ik uitgleed in en door een dikke plak. Dat was dus letterlijk onder de stront zitten. Maar het liep gelukkig af met wat schrammen en een blauwe plek. Gelukkig niet voor niets een DTP prik gehaald. In het dorp aangekomen bleek het gereserveerde hotel vervallen en gesloten te zijn. Na wat zoeken en navraag te doen kwamen we uiteindelijk op de locatie terecht wat een andere naam had. Al met al kwam het toch nog goed en hadden we een geweldige locatie.