Achtste dag naar Lagrono

Zou vandaag een lange tocht worden bijna 28 km. Door de regio La Rioja. Een zware etappe met steile hellingen. De tocht ging eerst door de wijngaarden wat erg leuk was en goed te doen. Daarna waren er flinke hellingen bij. Omdat Logrona een grote stad is dacht ik dat een slaapplek vinden geen probleem zou zijn. Dit bleek dus anders. Daar aangekomen was alles vol dus echt alles. Ook in de refugiés van de perigrinas. Ik dacht dan maar naar het eerst volgende dorp buiten de stad maar na een aantal telefoontjes bleek dat daar ook alles vol zat. Nou wat dan dacht ik? Er was gewoon niks. Voelde mij op dat moment erg alleen , waar moest ik naar toe en dan in zo,n grote stad? En dan de taal niet kennen? Terug bij een refugié verwezen ze me naar de kerk van Santiago, de priester zou me wel helpen? Ja maar waar was dan die kerk?

Uiteindelijk na veel navraag aan mensen op straat (in het Engels)had ik de kerk gevonden. Ik ben naar binnen gegaan en gewacht tot de priester er was. Hij sprak gebrekkig Engels maar hij begreep me wel. Hij vertelde dat ik in de kerk kon slapen . De kerk was ook mijn huis. Ik werd meegenomen naar een huis bij de kerk en daar kreeg ik een kamer met een bed. Ik was die avond niet de enigste. Na mij zijn er nog meer gekomen en die hebben met z,n allen op de grond geslapen. Al met al was ik blij dat ik een slaapplek had. Ik lag die avond vroeg in bed . Ik was helemaal op. De andere dag met z,n allen ontbijt gehad was ook weer wel gezellig. Kortom weer een nieuwe ervaring opgedaan. En als je niet gelovig bent dan wordt je toch een beetje gelovig.